Historia budynków przy ul. Rewolucji 1905r. zaczyna się w 1883 roku, kiedy to Ferdynand Goldner – niemiecki fabrykant i przedsiębiorca założył przędzalnię, a w 1896 wybudował tkalnię mechaniczną i farbiarnię. W czasie I wojny światowej zakład zaczął ponosić duże straty i został zamknięty. Część hal fabrycznych wydzierżawiono mniejszym firmom, reszta pomieszczeń ulegała powolnej dewastacji. Po II wojnie światowej powstały tu Państwowe Zakłady odzieżowe POLONIT. W połowie lat 90. zakład przeniósł się do nowego budynku, a fabryka Goldnera powoli zamieniała się w ruinę.
W 1998 roku rozpoczął się remont mający na celu przystosowanie starego gmachu przy ulicy Rewolucji 1905r. nr 52 do potrzeb uczelni. Budynek był w opłakanym stanie – nieużywany od kliku lat, z parterem zalanym wodą, wybitymi szybami, grzybem na ścianach i odpadającym tynkiem. Pomimo takiego stanu Uczelnia przejęła obiekt, a przed architektem postawiono trudne zadanie – przystosowania wnętrza hal fabrycznych na potrzeby szkoły wyższej. Zadanie było tym trudniejsze, że budynek jest wpisany do Ewidencji Zabytków i jego skorupa zewnętrzna jest pod ochroną konserwatora.
Trzeba było ogromnej wyobraźni, aby zobaczyć w tej ruinie nowoczesną uczelnię.
Zajęcia dla pierwszych studentów WSHE odbywały się w budynkach przy ul. Rewolucji 1905 r. nr 64. Tam zorganizowano pierwsze sale wykładowe, pracownie do ćwiczeń, salki administracyjne. Kolejne odrestaurowane budynki pofabryczne możemy znaleźć przy ulicy Sterlinga 26 w dawnej willi i fabryce Jakuba Kestenberga.
Sercem i wizytówką Uczelni jest Patio – ogromny wewnętrzny dziedziniec – powstał niemalże z niczego. Jeszcze w 2000 roku w tym miejscu poniewierały się śmieci i rosły krzaki. Rok później w nowym Patio po raz pierwszy zabrzmiało Gaudeamus igitur, odśpiewane w trakcie inauguracji roku akademickiego.
Tutaj odbywają się najważniejsze dla życia Uczelni uroczystości oraz imprezy studenckie. Patio to centrum integracji, spotkań studentów z ludźmi ze świta polityki, kultury i biznesu.
Kiedy patrzymy na Patio, łatwo nam odczytać ideę szkoły jaką jest: tradycja i nowoczesność.
Dziś uczelnia mieści się w świetnie zachowanych, odrestaurowanych murach o niepowtarzalnym, industrialnym klimacie gdzie odbywają się wydarzenia edukacyjne, imprezy kulturalne oraz biznesowe.
Uczelnia wyposażona jest w kilkadziesiąt sal wykładowych, laboratoria komputerowe i multimedialne, studio radiowe i telewizyjne Arterion, pracownie naukowe, galerie wystawowe i sale baletowe, a także bibliotekę.
23 lat temu nikt nie spodziewała się, że zagłębie włókiennicze Ferdynanda Goldnera zmieni się w fabrykę wiedzy, a huczące maszyny zastąpi rytm twórczej pracy i pędu po umiejętności, kompetencje i wiedzę.