SPECJALNOŚĆ: TANCERZ
Spektakl taneczny w dwóch częściach, oparty na technice Contemporary Dance, przygotowany w ramach przedmiotu „Projekty taneczne” jako dyplom artystyczny studentów III roku specjalności: tancerz na kierunku taniec Wydziału Artystycznego Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi
idea i choreografia: Anatolij Ivanov
muzyka: Yann Tiersen, Abel Korzeniowski, René Aubry, Ludovico Einaudi
kostiumy: Monika Kędziora
tańczą: Aleksandra Bartczak, Daria Bojkowska, Karolina Imalska, Agata Janiszewska, Michał Kołodziejczyk, Anna Miller, Elżbieta Pruszko, Patrycja Rumińska, Natalia Skiba, Magdalena Spółczyńska, Marta Starostecka
Premiera: 7 czerwca 2014 roku, godz. 17.00
Studia Filmowe i Telewizyjne ARTERION
Łódź, ul. Pomorska 69/71
Picasso – spektakl taneczny, w bardzo plastyczny i poetycki sposób przybliża twórczość jednego z najsłynniejszych malarzy hiszpańskich XX wieku, Pabla Picassa.
Pierwsza część opowiada o procesie kompozycji: smakowaniu koloru, materii płótna, a w końcu o powstanie dzieła. Druga część przedstawia twórczość wielkiego artysty: poprzez okres błękitny, po słynny obraz „Panny z Avignonu”. Spektakl wieńczyć będzie burzliwa, dynamiczna i tragiczna „Guernica” – obraz, który stał się protestem słynnego artysty przeciwko wojnie.
Zdaje się, że malarzowi udało się tchnąć życie w płótno. Przed rozpoczęciem tworzenia artysta wpada w stan transu, a powstałe obrazy są połączeniem elementów realistycznych i zdeformowanych. Ręka tworzącego tańczy – zataczając małe kółka, przeskakuje z miejsca na miejsce, koncentruje się na strukturze, w końcu dopasowuje kolejno kolory. Picasso zatrzymał chwilę historyczną, wyraz przerażenia, zaskoczenia i głębokiego żalu, gdzie „człowiek i zwierzę stają się jednym wielkim krzykiem”.
Pochodzący z Ukrainy twórca spektaklu – choreograf Anatolij Ivanov – zainspirowany został twórczością, a także słowami Pabla Picassa: „Jak myślicie, kim jest artysta? Czy jest to słaby człowiek, który ma tylko oczy? Nie, malarstwo nie zostało wynalezione po to, by zdobić mieszkania. Jest ono bronią służącą temu, aby za nią chwycić w obronie przed wrogiem”. Poprzez treść spektaklu twórca pragnie wyrazić swój pogląd na temat twórczości artystycznej, a także cierpienia ludzi walczących o wolność, o swój kraj i język.
