Celem dydaktycznym kształcenia w zakresie rysunku powinno być zaznajomienie studentów z całokształtem zagadnień formalno-warsztatowych dotyczących wiedzy o budowie formy (konstrukcji) oraz przekazanie umiejętności porządkowania (komponowania) wszystkich elementów formalnych w ramach całości. Podstawą osiągnięcia dobrych wyników w kształceniu jest program, wiedza i doświadczenie pedagoga oraz warsztat i aktywność studenta. Wolność i otwartość są warunkami sprzyjającymi w podejmowaniu decyzji kreatywnych. Umożliwiają bowiem rozpoznanie wrodzonych predyspozycji studentów i właściwe ukierunkowanie indywidualnego procesu kształcenia.
W procesie kształcenia należy stosować zasadę stopniowania skali trudności.
Scenariusz modelowania układów martwych natur
Należy rozpoczynać proces kształcenia od obserwacji i analizy elementów prostych, ale złożonych jakościowo (budową – konstrukcją, skalą, kierunkiem, materią itp.), by stopniowo poszerzać ich zakres ilościowo i jakościowo. Do tego celu służą zestawy brył graniastych, obrotowych oraz przedmioty wywodzące się z konstrukcji kuli i z powyższych brył jak wyżej.
Modelowanie światłem
W procesie kształcenia należy uwzględniać wszelkie możliwe warianty w ustawieniu elementów względem światła: światło boczne, z lewej i z prawej strony, pod światło
i w świetle pełnym – na wprost. Student powinien być świadomy, iż każda zmiana elementów w układzie powoduje zmiany jakościowe.
Konkluzja
Dostrzeżenie różnic we wszelkich możliwych aspektach (budowa – konstrukcja, proporcje, kierunki, skala, światło, walor, materia, przestrzeń) i uwzględnienie ich w rysunku za pomocą linii i plamy, będzie gwarancją uzyskania celu dydaktycznego jakim jest uporządkowanie wszystkich elementów formalnych w ramach całości.
Andrzej Gieraga
