Filologia polska - wykładowcy

Wybitny semiotyk kultury, slawista, ceniony w Polsce i na świecie znawca literaturoznawczych i językoznawczych doktryn estetycznych, historyk i teoretyk idei, badacz semiotyki i antropologii mediów, zajmujący się problematyką komunikacji międzykulturowej, sztuką i kulturą przekładu. Znawca, tłumacz i popularyzator dzieł najwybitniejszych przedstawicieli dwudziestowiecznej myśli humanistycznej – Michaiła Bachtina, Jurija Łotmana, Jurija Tynianova. Opublikował we własnym tłumaczeniu i opracowaniu ponad 10 tomów prac semiotyków.

Jest redaktorem naukowym serii wydawniczej „Literatura i okolice”. Opublikował łącznie ponad 350 prac w różnych językach, w tym po angielsku, francusku i chińsku. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Komitetu Słowianoznawstwa PAN oraz laureatem nagrody miesięcznika „Literatura na Świecie” w  dziedzinie przekładoznawstwa (za książkę „Sztuka w świecie znaków”). W naszej Akademii kieruje Katedrą Literaturoznawstwa.

Bogusław Żyłko, ur. 10. 07. 1944 na Wileńszczyźnie, deportowany w 1952 r. wraz z rodziną do południowego Kazachstanu (powrót do kraju jesienią 1956 r.), matura w bydgoskim Liceum Pedagogicznym (1964), studia wyższe – Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Gdańsku (1970),  profesor emerytowany  Uniwersytetu Gdańskiego, w którym przepracował ponad 40 lat, kierując kolejno: Zakładem Historii Filozofii Nowożytnej, Zakładem Filozofii Kultury i  Zakładem Semiotyki Kultury i Komunikacji Międzykulturowej (wszystkie w Instytucie Filozofii, Socjologii i Dziennikarstwa). Obecnie pracownik naukowo-dydaktyczny łódzkiej Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej, gdzie kieruje Katedrą Literaturoznawstwa. Zajmuje się nadal semiotyką kultury, rosyjskimi doktrynami estetycznymi (zwłaszcza literaturoznawczymi) XX wieku, historią idei. W wydawnictwie UG uruchomił (książką Olgi Freidenberg Obraz i pojęcie) serię wydawniczą „Literatura i okolice” (do tej pory ukazała się w tej serii osiem książek). Przygodę z poważną nauką rozpoczął na początku lat siedemdziesiątych na seminarium doktoranckim prof. Marii Janion (w 1979 roku obronił, przygotowaną pod Jej kierunkiem dysertację doktorską zatytułowaną Jurij Tynianow jako teoretyk i metodolog literatury). Zajmował się osobą i dziełem Michaiła Bachtina (poświęcił mu swoją rozprawę habilitacyjną), a w ostatnim okresie głównymi szkołami naukowymi w humanistyce rosyjskiej XX wieku, udostępniając w przekładach prace jej najwybitniejszych przedstawicieli (m. in. opublikował we własnym tłumaczeniu i opracowaniu ponad 10 tomów prac semiotyków z grupy Tartu-Moskwa). Niedawno ukończył obszerną monografię (w ramach grantu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego), zatytułowaną Panorama myśli rosyjskiej XX wieku (Główne szkoły naukowe w humanistyce rosyjskiej XX wieku). Obecnie pracuje nad książką o wschodnich intelektualnych fascynacjach  Cz. Miłosza.

Uczestniczył z referatem w ok. 50 międzynarodowych kongresach i konferencjach. W 2001 r. zorganizował w Gdańsku X Konferencję Bachtinowską (X Bakhtin Conference); w latach 2008 – 2011 pracował nad tematem Szkoły naukowe w humanistyce rosyjskiej XX w. w ramach grantu MNiSzW (NN103 143234), opublikował ponad 350 prac (książki, artykuły, recenzje, przekłady).  

Odznaczenia i nagrody: odznaka „Zasłużony działacz kultury”, Medal KEN, Złoty Krzyż Zasługi, nagroda Wojewody Pomorskiego (za książkę „Semiotyka dziejów Rosji”) w 1994 r.; nagroda miesięcznika „Literatura na Świecie” w 2002 w dziedzinie przekładoznawstwa (za książkę „Sztuka w świecie znaków”)

Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (członek Zarządu Oddziału Gdańskiego), Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Związku Sybiraków, Komitetu Słowianoznawstwa PAN (wybrany na kadencję 2015–2018).

Prywatnie: mąż (żona Dorota), ojciec (synowie Piotr i Karol), dziadek (wnukowie Olek, Krzyś i Ryś). 

Wybrana bibliografia

I. Publikacje książkowe (prace własne, antologie i przekłady książkowe)

1. Semiotyka dziejów Rosji. Wybór i przekład Bogusław Żyłko, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1993.
2. Michaił Bachtin. W kręgu filozofii języka i literatury,  Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego 1994.
3.Bachtin, W stronę filozofii czynu. Przełożył, wstępem i przypisami opatrzył Bogusław Żyłko, Gdańsk: słowo/obraz terytoria 1998.
4.Boris Uspienski, Historia i semiotyka. Przełożył i wstępem opatrzył Bogusław Żyłko, Gdańsk: słowo/obraz terytoria 1999.
5. Jurij Łotman, Kultura i eksplozja. Przełożył i słowem wstępnym opatrzył Bogusław Żyłko, Warszawa: PIW 1999.
6. Jurij Łotman, Rosja i znaki. Kultura szlachecka XVIII wieku i początku XIX wieku. Przełożył i posłowiem opatrzył Bogusław Żyłko, Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2000. Drugie wydanie: Gdańsk 2011.
7. Władimir  Toporow,  Miasto  i mit. Wybrał,   przełożył  i  przedmową opatrzył Bogusław Żyłko, Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2001.
8. Boris Uspienski,  Religia  i  semiotyka.  Wybrał, przełożył i przedmową opatrzył Bogusław Żyłko, Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2002.
9. Bakhtin and His Intellectual Ambience. Ed. by Bogusław Żyłko, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego 2002.
10.Cudowny Kinemo. Rosyjska myśl filmowa. Wybór, przekłady i opracowanie Tadeusz Szczepański i Bogusław  Żyłko, Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2002. 11
11.Sztuka wśród znaków. Antologia. Wybrał, przełożył,   słowem wstępnym i bibliografią opatrzył Bogusław Żyłko,     Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2002.
12.  Boris  Jegorow,   Oblicza  Rosji.  Szkice  o  kulturze rosyjskiej   XIX  wieku.  Przekład  Dorota i Bogusław Żyłkowie. Posłowie  Bogusław Żyłko, Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2002.
13. Władimir Toporow, Przestrzeń i rzecz. Wybrał, przełożył  i wstępem opatrzył Bogusław Żyłko, Kraków: Universitas 2003.
14.Wasilij Szczukin, Mit „szlacheckiego gniazda”. Studium geokulturologiczne o klasycznej literaturze rosyjskiej. Przekład Bogusław Żyłko, Kraków: Universitas 2006. 
15. Olga Freidenberg, Obraz i pojęcie. Przekład i posłowie Bogusław Żyłko, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego  2007.
16. Jurij Łotman, Uniwersum umysłu. Semiotyczna teoria kultury. Przekład i przedmowa Bogusław Żyłko, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego 2008. Leonid Stołowicz, Historia filozofii rosyjskiej
17. Przekład i posłowie Bogusław Żyłko, Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2008.
18. Bogusław Żyłko, Semiotyka kultury. Szkoła tartusko-moskiewska, Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2009.
19. Boris Uspienski, Krzyż i koło. Historia symboliki chrześcijańskiej. Przekład i wstęp Bogusław Żyłko, Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2010.
20. M. Gerszenzon, W. Iwanow, Korespondencja z dwóch kątów. Przekład i opracowanie Bogusław Żyłko, Gdańsk: Literatura Net pl 2010.
21. Bogusław Żyłko, Kultura i znaki. Semiotyka stosowana w szkole tartusko-moskiewskiej, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego 2011.
22.Gustaw Szpet, Wewnętrzna forma słowa. Etiudy i wariacje na tematy Humboldta. Przekład i słowo wstępne Bogusław Żyłko, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego 2013.
23. Pavel Polian, Wbrew swojej woli. Stalinowskie migracje przymusowe. Przełożył Bogusław Żyłko, Gdańsk: Wydawnictwo Muzeum II Wojny Światowej 2015.     
24. Dmitrij Lichaczow, Wspomnienia. Przeł. Bogusław Żyłko, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Sedno (wespół z Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia) 2016.
25. Jurij Łotman, Nieprzewidywalne mechanizmy   kultury. Przekład i wstęp Bogusław Żyłko Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Sedno (w druku).
26. Jurij Łotman, Kultura – Historia –  Literatura. Wybór, wstęp i przekład Bogusław Żyłko, Gdańsk

Artykuły i rozprawy

1. Bachtin  wobec  Freuda  (O semiotycznej   reinterpretacji psychoanalizy), „Teksty” 1976, nr 5-6, s. 252-266.
2. Freud a Bachtin czy Freud  i  Bachtina?,  „Teksty”  1978,  nr 1, s. 170-175.
3. Od poetyki strukturalnej  do poetyki zachowań, „Teksty” 1978, nr 3, s. 125-130.
4. Opozycja poezja:   proza  w   ujęciu  J.Tynianowa, „Zeszyty Naukowe Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu   Gdańskiego. Filologia Rosyjska”, IX,  1980, s. 35-50.
5. Teoria faktu literackiego J. Tynianowa, „Zeszyty Naukowe Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Gdańskiego. Filologia Rosyjska”, X, 1981,s. 47-60.
6. Uwagi o koncepcji dzieła literackiego Michaiła Bachtina,  Zeszyty Naukowe Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu  Gdańskiego. Filologia Rosyjska” , XIII,  1983, s. 47-59.
7. Uwagi o ewolucji szkoły tartuskiej, „Przekazy i Opinie” 1985, nr 1-2, s. 23-30.
8. Żakiewicz-rusycysta, „Gdański Rocznik Kulturalny” 1987, X, s. 40-46.
9. Bachtin a współczesna humanistyka, „Nurt” 1987, nr 6,  s. 16-18.
10. Propozycje genologiczne Jurija Tynianowa, „Zeszyty Naukowe Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu  Gdańskiego. Filologia Rosyjska” 1988, XVII, s. 67-82.
11. Psychoanaliza w ZSSR, „Przegląd Humanistyczny” 1990, nr 1, s. 125-142.
12. Tinjanov/literarnost. Prevela s ruskoga Irena Luksic (U:) Pojmovnik Ruske Avangarda. Sedmi svezak. Uredili: Aleksander Flaker i Dubravka Ugresic. GZH Zagreb 1990, s. 73-83.
13. Psihoanaliza/ dvadesete godine. Preveo s ruskoga Igor Zivkovic.(U:)Pojmovnik Ruske Avangarda. Osmi  svezak.Uredili:Aleksander Flaker i Dubravka Ugresic. GZH Zagreb 1990, s. 285-291.  
14. Kategoria dialogu w humanistyce rosyjskiej XX wieku,  “Przegląd Humanistyczny” 1990, nr 9, s. 137-155.
15. 25 lat serii semiotycznej Uniwersytetu Tartuskiego,  “Kultura i Społeczeństwo” 1990, nr 4, s. 137-149.
16. The Author-Hero Relation in Bakhtin’s Dialogical  Poetics, „Critical Studies” Vol. 2 No ½, 1990. Mikhail  Bakhtin and Epistemology of Discourse, pp. 65-76.
17. Dialog u Bachtina (Na marginesie książki Michaela  Holquista Dialogism. Bakhtin and his world), „Gdański Rocznik Teatralny” 1991, s. 37-48.
18. Autor i bohater w filozoficznej poetyce Michaiła  Bachtina, „Przegląd Humanistyczny” 1992, nr 1, s. 89- 99.
19. O kłopotach badacza literatury rosyjskiej XX wieku,  [W:] Literatura rosyjska XX wieku. Nowe czasy. Nowe  problemy. Seria „Literatura na pograniczach”. Nr 1, Warszawa 1992, s. 69-75.
20. Wosprijatije Bachtina w Polsze. [W:] M.M.Bachtin: estieticzeskoje nasledije i sowriemiennost’, Saransk 1992, s. 346-355.
21. Semiotyka i Urbino, „Ogród. Kwartalnik” 1992, nr 3-4 (11-12), s. 306-327.
22. Jurija Tynianowa teoria parodii i problemy intertekstualności, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Gdańskiego. Filologia Rosyjska” 1993, XVIII, s. 53-54.
23. Zamietki ob estieticzeskoj koncepcji M.M.Bachtina (wespół z B. Orłowem), „Slavia Orientalis” 1993, nr 3, s. 421-430.
24. Wykłady Michaiła Bachtina o symbolistach rosyjskich,  „Studia Litteraria Polono-Slavica” 1993, s. 85-94.
25. Teatr i historia, “Ogród. Kwartalnik” 1994, nr 2(18), s. 207-227.
26. Czy  Bachtin  wziął  się  z  prawosławia?  Uwagi na marginesie książki Aleksandra Woźnego,“Ogród. Kwartalnik” 1994, nr  3(19), s. 278-291.
27. Symbol w ujęciu grupy Tartu-Moskwa. [W:] Pejzaż  od nowa malowany. Szkice o literaturze rosyjskiej  XX wieku. Pod red. J.Sałajczykowej, Gdańsk 1994, s. 120-141.
28. Bachtin w Rosji (po pieriestrojce), “Przegląd    Humanistyczny” 1994, nr 6, s. 55-70.
29. Gumanitarnyje nauki w sistiemie wzgliadow Bachtina, „Slavia Orientalis” 1995, nr 1, s. 119-130.
30.  Jurmich 1922-1993  (Wspomnienie o Juriju Łotmanie),  „Teksty Drugie” 1995, nr 1(31), s. 162-168.
31. Jurij Łotman: humanista doskonały, „Odra” 1996, nr 2, s. 33-39.
32. Zamietki o bachtinskoj koncepcji „bolszogo wriemieni. [W:] Niewielskij sbornik. Stat’ji i wospominaija. K sto-letiju M.M.Bachtina, Sankt-Pietierburg 1996, s. 89-96.  
33. The Perception of Bakhtin in Poland. [In:] Le Bulletin Bakhtine/The Bakhtin Newsletter no. 5, 1996, (Canada)   pp. 39-54.
34. Czesław Miłosz i russkaja fiłosofija. [W:] Bachtinskije cztienija I, Witebsk 1996, s. 39-46.
35. Czytanie miasta, „Tytuł” 1997, nr 3-4, s. 22-39.
36. Roman Ingarden i M.M.Bachtin (Priedwaritielnyje zamieczanija k sopostawitielnomu analizu), „Slavia Orientalis” 1998, nr 1, s. 43-58.
37. Michaił Bachtin: między Wschodem i Zachodem. [W:] Z polskich studiów slawistycznych, seria IX, Warszawa 1998, s. 285-290.
38. Problema estieticzeskogo obiekta w rabotach M.M. Bachtina i R.Ingardena.[W:] Bachtinskije cztienija II,Witebsk 1998, s. 23-34.
39. Uwagi o Łotmanowskiej koncepcji kultury, „Przegląd Humanistyczny” 1998, nr 4, s. 7-22.
40. Tłumacząc Bachtina. [W:]Przekładając nieprzekładalne.  Pod red. W. Kubińskiego, O. Kubińskiej i T. Z.  Wolańskiego, Gdańsk  2000, s. 557-564.
41. Paradoksy Bachtina, „Odra” 2001, nr 1, s. 39-46.
42. Zagadnienie wartościowania w teorii literatury Jurija  Łotmana. [W:] Wobec świata wartości. Pod red. H. Szabały i W. Peplińskiego, Gdańsk 2001, s. 275-280.    
43. Paradoksy Bachtina, [W:] Paradoksy humanistyki.  Księga pamiątkowa ku czci Profesora  Andrzeja Zgorzelskiego.  Pod red. O. Kubińskiej i D. Malcolma, Gdańsk 2001, s. 259-270.
44. Semiotics and Culture. Notes on Lotman’s Conception of Culture, „New Literary History” (USA), Volume 32,   Spring 2001, Number 2, pp. 391-408.
45. Problema Einfühlung w fiłosofii ranniego  M.M.Bachtina. [W:] Niewielskij sbornik, VI, Sankt- Pietierburg 2001, s. 80-86.
46. O czasie, historii i... końcu świata, „Tytuł” 2001 nr 3 (43), s. 3-15.
47. Tieorietiko-litieraturnyje wzglady Czesława Miłosza w swietie estieticzeskich idiej M. M. Bachtina, [W:]   „Niewielskij sbornik”, VII, Sankt-Pietierburg 2002, s. 107-114. 
48. Wosprijatije Bachtina w Polsze. Per. M.M.Żmychina [W:] M.M.Bachtin: pro et contra. Tworczestwo i  nasledije Bachtina v kontiekstie mirowoj kultury, t. 2.  Sost. i komm. K. G. Isupow, Sankt-Pietierburg 2002, s. 410-424. 
49. Toporow i szkoła tartuska, „Odra” 2003 nr 5, s. 43-45.        
50. Pierewod i diałog kultur. [W:] „Niewielskij sbornik”,  VIII, Sankt-Pieterburg 2003, s. 116-122. 
51. Problema kultury i żizni w ranniej fiłosofii M. M. Bachtina. [W:] „Niewielskij sbornik”, IX, Sankt- Pietierburg (Rosja) 2004, s. 55-61.   
52. Prawda poety, filozofa i uczonego, „Migotania,  przejaśnienia” 2005, nr 8, s. 6.  
53. Cultura y Semiótica: Notas sobre la concepción de  cultura de Lotman. Tradución del inglés al español de Klaarika Kaldjärv. „Entretextos. Revista Electronica  Semestral de Estudos Semióticos de la Cultura”, Nr 5, Granada, Mayo 2005. www.ugr.es/-mcaceres/Entretextos/entre5/zylko.htm
54. Początek (i koniec) w ujęciu szkoły tartusko-moskiewskiej. W: „Nowe media / Nowe w mediach”, 1,   W kulturze pierwszych stron. Pod red. I. Borkowskiego i  Woźnego, Wrocław 2005, s. 17-23.
55. Ю. М. Лотман и некоторые вопросы исторического дискурса. W: Diskursiwnost’ i chudożestwiennost’. K  60-letiju W. I. Tiupy. Sb. naucznych trudow, Moskwa  2005, s. 49-59.   
56. Cultura e semiotica: note sulla concezione della cultura di Lotman, „Semiotiche” (Universitá di Torino, Italia)  2007, 5, s. 117-134 (Jurij M. Lotman: Semiotica –    Cultura – Conoscenza). A cura di Manuel Caceres Sánchez. Tradizione italiana di Mirko Lampis.
57. Jurija Łotmana wizja historii, „Odra” 2006, nr 3, s. 39- 44.    
58. Śmiech według Bachtina i innych. W: Punkt po punkcie. Rok szósty. Zeszyt szósty. Śmiech, Gdańsk 2006, s. 89- 95.     
59. La semiótica de la historia en los trabajos del grupo Tartu-Moscú, Tradución del inglés al español de Klaarika Kaldjärv. „Entretextos. Revista Electronica   Semestral de Estudos Semióticos de la Cultura”, Nr 7, Granada, Mayo 2006.  www.ugr.es/-mcaceres/Entretextos/entre7/zylko.htm  
60. Czy strukturalizm jest/był taki straszny? W: Księga  Janion.  Opr. Z. Majchrowski i S. Rosiek, Gdańsk 2007, s. 347-355.  
61. O końcu historiozoficznie uwag parę. W: Punkt po  punkcie. Rok siódmy. Zeszyt siódmy. Gdańsk 2006.  Koniec, s. 211-218. (Tom się ukazał w 2007 r.).      
62. Bracia Bachtinowie. W: Kultura rosyjska w ojczyźnie i diasporze. Księga Jubileuszowa dedykowana profesorowi Lucjanowi Suchankowi. Pod red. L. Liburskiej,  Kraków 2007, s. 35-40.  
63. Balcerzan-rusycysta. W: Od tematu do rematu. Przechadzki z Balcerzanem. Pod red. T. Mizerkiewicza i A. Staniewskiej, Poznań 2007, s. 133-143.    
64. Miasto jako przedmiot semiotyki kultury. Uwagi  metodologiczne, „Estetyka i Krytyka” (UJ), 12 (1/2007), s. 65–2.
65. Ontologia, estetyka i poetyka w Bachtinowskim ujęciu  dzieła literackiego. W: Album gdańskie. Prace    ofiarowane Profesorowi Józefowi Bachórzowi na  siedemdziesiątą piątą rocznicę urodzin i pięćdziesiąt  pracy nauczycielskiej, red. J. Data, B. Oleksowicz Gdańsk 2009. s. 808–816.    
66. I. M. Lotman y algunas cuestiones acerca del discurso  histórico. Traduccion del ruso al español de Nina Kréssova. „Entretextos. Revista Electronica  Semestral de Estudos Semióticos de la Cultura”, Nr 9, Granada, Mayo 2009.    
67.  O pewnych paralelach estetyki Stanisława Ignacego  Witkiewicza. W: Przyszłość Witkacego, red. T. Pękala, Kraków 2010, s. 161–171.       
68. Ontołogija, estietika i poetika w bachtinskoj  koncepcji litieraturnogo proizwiedienija. W:      Szkoła tieorieticzeskoj poetiki. Sbornik  naucznych trudow k 70-letiju N. D. Tamarczenko, Moskwa 2010.    
69. Zasada ensemble’u w sztuce i kulturze (Z perspektywy  Jurija Łotmana, „Odra” 2010, nr 11, s. 52–58.    
70. K problemie mieżkulturnogo pieriewoda. W: Pogranicznyje fienomieny kultury. Pieriewod. Diałog. Siemiosfiera. Matieriały Pierwych Łotmanowskich  dniej w Tallinnskom uniwiersitietie,       Tallinn 2011, s. 36–53.    
71. Uwagi o ewolucji teorii lingwistycznych w XX wieku. W: „Obraz mira w słowie jawlennyj”. Sbornik w czest’ 70-letija Profiessora Jerzy Faryno. Red.: Roman Bobryk, Justyna Urban, Roman Mnich,  Siedlce 2011, s. 51–59.  
72. Gustaw Szpet jako historyk filozofii rosyjskiej, „Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria”, 2011, nr 1, s. 151–165.
73. Miłosz i natura. W: Poznawanie Miłosza. T. 3. 1999–2010. Pod red. A. Fiuta, Kraków (Wydawnictwo  Literackie), 2011, s. 33–58.   
74. Lingwistyka Gustawa Szpeta. W: Teoria literatury w świetle językoznawstwa, pod red. M. Cyzman i A. Skubaczewskiej-Pniewskiej, Toruń 2011, Wydawnictwo Naukowe UMK,  s. 181–188.  
75. Łotman w Polsze, “Nowaja Polsza” 2012 nr 4(140), s. 67–73. 
76. Bakhtin’s Understanding of Ontology, Esthetics, and    Poetics of Literary Work. In: Dialogues with Bakhtinian Theory: Proceedings of the   Thirteenth International  Bakhtin Conference. Ed. M.        Polyuha, C. Thomson, and A. Wall, London, Canada:  Mestengo Press 2012, p. 301–310.    
77. Idea “ścisłego literaturoznawstwa” w rosyjskiej nauce o  literaturze XX wieku. W: Strukturalizm w Europie  Środkowej i Wschodniej. Wizje i rewizje, pod red. D. Ulickiej i W. Boleckiego, Warszawa 2012, s. 310–319.
78. Gustaw Szpet – próba portretu, “Człowiek i   Społeczeństwo”, vol. XXXV/2, UAM 2013, s. 269–298.  
79. Stulecie formalizmu rosyjskiego, „Teksty Drugie” 2014, nr 6, s. 412–421.
80. Semiotyka historii w szkole tartusko-moskiewskiej, „Rocznik  Antropologii Historii” 2014, r. IV, nr 1 (6), s. 19–34.
81. Notes on Yuri Lotman’s structuralism, “International Journal of Cultural Studies” January 2015, 18(1), pp. 27–42.
81. Gustaw Szpet i przekład. W: Słowo z perspektywy językoznawcy i tłumacza. T. V. Polszczyzna w tekstach przekładu. Pod red. A. Pstygi i M. Milewskiej-Stawiany, Gdańsk 2016, s. 13–22.
82. Szkoła tartusko-moskiewska po latach, „Er(r)go” 31 2/2015, s. 65–72.
83. Roland Barthes – lata sześćdziesiąte. W: Imperium Rolanda Barthesa. Pod red. A. Grzegorczyk, A.  Kaczmarek, K. Machtyl, Poznań 2016, s. 12–22.
84. Humanist Science in Bakhtin’s Viewpoint System (po chińsku), „Social Science Front” (Chiny) 2016, nr ¼, p. 28–32. 85. Jurij Łotman: od poetyki strukturalnej do semiotycznej  teorii kultury, „Konteksty. Polska Sztuka Ludowa” 2016, nr 3-4 (314-315), s. 143–147.
86. O pewnej reprezentacji wieczności. Na przykładzie Rzymu Mikołaja Gogola, „Odra” 2017, nr 1, s. 38–43.
87. Michaił Bachtin wobec duchowości religijnej, w: „Karto-Teka Gdańska” 6 (2020) 59-67.
88. Polscy nauczyciele Michaiła Bachtina, w:  „Odra” (2020) 43-48.
89. O kondycji humanisty (współczesnego), w: „Topos” 170 (2020) 105-109.
90. Kanony i konwencje, w: Polszczyzna wczoraj i dziś, Gdańsk 2020.
91. „Tynianowwoski substrat w pracach Jurija Łotmana" Wokół pewnego cytatu: zbiór artykułów (2020) 505-516.
92. "Текст как динамический объект" Динамическая структура текста (2019) 65-75.
93. Miejsce mediosfery w koncepcji semiosfery Jurija Łotamana. „Media - Kultura – Społeczeństw” (2019).

Doktor habilitowany w dyscyplinie językoznawstwo, slawista, wieloletni wykładowca Uniwersytetu Łódzkiego. W kręgu jego zainteresowań badawczych są: historia języka rosyjskiego; onomastyka słowiańska; słowotwórstwo. Od 2010 członek ŁTN; 2011–2014, członek Komisji Językoznawczej PAN Oddział w Łodzi; od 2002 członek Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego.

1. O imionach dwuczłonowych w historii języka polskiego i rosyjskiego, [w:] Amor verborum nos unit. Studia poświęcone pamięci Profesora Sławomira Gali, Łódź 2015.
2. Sklepy z czasów mojej młodości. Przeszłość i teraźniejszość, w: Lingwokulturologia w glottodydaktyce i badaniach językoznawczych, red. K. Kusal, Łódź 2021.
3. Kontrowersje wokół nazw służebnych poświadczonych na ziemi wieluńskiej, w: Blisko i daleko V. Sympozjum Regionalistów – Praszka 2019, Wieluń 2020.
4. Apostolus Christinopolitanus from the 12th Century: Manuscript History and their Dialectal Features, w: UTOPÍA Y PRAXIS LATINOAMERICANA 2020, DOI: https://doi.org/10.5281/zenodo.4009757
5. Zagadnienie etymologii ludowej i etymologii naukowej (na przykładzie kilku wybranych toponimów), w: Wokół pewnego cytatu. Zbiór artykułów pod red. K. Wojan, PWN 2020.
6. Праславянские *gromъ и *groza: этимологические рассуждения, w: Slavistična Revija 2020.
7.Języki wschodniosłowiańskie na przestrzeni wieków, Rozprawy Komisji Językowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego 2020.
8.Древние восточнославянские двучленные имена, Rozprawy Komisji Językowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego 2020.
9. Drei rätselhafte Ortsnamen des Weluner Landes: Czastary, Dzietrzniki, Rekinczi, w: Slavistična Revija 2017.

Prof. Joanna Satoła-Staśkowiak – polska językoznawczyni, tłumaczka, autorka. Doktor habilitowana nauk humanistycznych, profesor Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej.

Studiowała slawistykę i polonistykę na Uniwersytecie Łódzkim. Doktorat i habilitację uzyskała w Instytucie Slawistyki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, w którym pracowała ponad dekadę. W roku 2017 związała się z Akademią Humanistyczno-Ekonomiczną w Łodzi.

Autorka ponad 200 artykułów naukowych i popularnonaukowych, 6 książek i dwujęzycznego słownika. Redaktorka pism naukowych, członkini wielu komitetów redakcyjnych międzynarodowych czasopism, a także polskich i zagranicznych rad naukowych. Uczestniczka w prestiżowych, europejskich projektach naukowych (np. Clarin, Mondilex).

Była prezeską Fundacji Slawistycznej  w Warszawie, a także rektorką Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej  w Łodzi. Wykładała na wielu uniwersytetach w Polsce i na świecie.

W 2022 r. decyzją Ministra Edukacji Narodowej została odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania.

Obszar zainteresowań badawczych:

• językoznawstwo współczesne i porównawcze
• korpusy językowe
• słowniki elektroniczne
• socjolingwistyka (język płci, język mediów, język polityki)
• kultura języka
• problematyka przekładu
• komunikacja językowa

językoznawca, slawista, tłumacz i metodyk.

Autor podręczników, słowników i monografii naukowych; kierownik międzynarodowych projektów badawczych, specjalista w zakresie języka biznesu i reklamy oraz problematyki współczesnej komunikacji językowej.

Zajmuje się polsko-słowiańskim językoznawstwem porównawczym, problematyką komunikacji międzykulturowej i interferencji międzyjęzykowej oraz teorią i praktyką przekładu. Autor licznych publikacji z zakresu leksykografii, języka biznesu, frazeologii i paremiologii.

kieruje Katedrą Komunikacji Językowej.

Wybrane publikacje

monografie:

1. Воспроизведение и восприятие русских звукотипов в иностранной аудитории (Odtwarzalność i percepcja alofonów rosyjskich przez cudzoziemców),  „Slavica Wratislaviensia” XCIX, Wrocław 1998, ss. 89.
2. Русско-польская межъязыковая омонимия как лексикографическая проблема (Rosyjsko-polska homonimia międzyjęzykowa jako problem leksykograficzny), СПб.: Изд-во С.-Петерб. ун-та, 2006, ss. 183.

słowniki:

1. Rosyjsko-polski słownik homonimów międzyjęzykowych, Wrocław 2002, ss. 190.

2. Rosyjsko-niemiecko-polski słownik aktywnych przysłów (z obcojęzycznymi paralelami i historyczno-kulturowymi komentarzami, Wyd. volumina.pl Daniel Krzanowski, Greifswald-Szczecin 2014, ss. 433. Współautorzy: Harry Walter, Valerij Mokienko, Ewa Komorowska.

podręczniki:

1. Rosyjski język biznesu w 30 dni, Langenscheidt, Berlin-Monachium-Warszawa-Wiedeń-Zurych-Nowy Jork 2003, ss. 304. Współautorka: I. Kabyszewa.
2. Gramatyka rosyjska z ćwiczeniami, Langenscheidt, Berlin-Monachium-Warszawa-Wiedeń-Zurych-Nowy Jork 2004, ss. 206. Współautorzy: I. Kabyszewa, Hans Orschel, Erwin Wedel.
3. Korepetycje domowe. Język rosyjski, Langenscheidt, Warszawa 2009, ss. 319; Współautorka: Irina Kabyszewa; Współautorka: I. Kabyszewa.
4. Gramatyka rosyjska z ćwiczeniami. Nowa edycja, Langenscheidt, Berlin-Monachium-Warszawa-Wiedeń-Zurych-Nowy Jork 2009, ss. 208.
5. Rozmówki planszowe polsko-rosyjskie, Red Point Publishing Sp. z o.o., Wrocław 2010, ss. 319; Współautorka: I. Kabyszewa.
6. Korepetycje. Język rosyjski, Buchmann, Warszawa 2010; Współautorka: I. Kabyszewa.
    

autoreferaty:

1. Воспроизведение и восприятие русских звукотипов в иностранной аудитории (Odtwarzalność i percepcja alofonów rosyjskich przez cudzoziemców),   Ленинград 1986, ss. 21.
2. Русско-польская межъязыковая омонимия и паронимия (Rosyjsko-polska homonimia i paronimia międzyjęzykowa), С.-Петербург 2006, ss. 49.

artykuły:

1. К вопросу о семантической структуре и грамматической характеристике названий цветов в современном русском и польском языках, „Slavica Wratislaviensia” IV, 1974, s. 131-138.

2. Fonologiczna interpretacja niektórych spółgłosek w języku polskim i rosyjskim, „Slavica Wratislaviensia” XXV, 1983, s. 65-68.

3. Восприятие русских безударных гласных польскими учащимися [w:] Развитие современного русского языка, под ред. В. Ивановой, Ленинград 1987.

4. К вопросу об установлении состава фонем в современном польском литературном языке [w:] Динамика русского слова, ред. кол. В. Мокиенко, С. Аверина, С. Богданов, А. Кривоносов, Д. Демидов, Санкт-Петербург 1994, s. 31-34.

5. Особенности восприятия русских безударных гласных носителями польского языка, „Вестник СПбГУ”, сер. 2, вып. 3 (№ 16), 1995, s. 65-72.

6. Эвфемизмы в современном польском языке, „Вестник СПбГУ”, сер. 2, вып. 3, (№ 16), 1997, s. 63-66.

7. Жаргонные пословицы и поговорки – традиционное и новаторское, „Crnogorska Akademija Nauka i Umjetnosti” 17, 1999, s.199-204.

8. Семантический анализ русских жаргонных пословиц и поговорок, „Slavica Wratislaviensia” CIX, 2000, s. 147-152.

9. Фразеология в русско-польском словаре межъязыковых омонимов [w:] Frazeografia słowiańska, red. M. Balowski, W. Chlebda, Opole 2001, s. 373-377.

10. Принципы построения русско-польского словаря межъязыковых омонимов [w:] Wyraz i zdanie w językach słowiańskich. 3. Opis, konfrontacja, przekład, red. I. Łuczków, J. Sokołowski, Wrocław 2002, s. 163-169.

11. О работе над словарем русско-польских омонимов [w:] Материалы ХХХ Межвузовской научно-методической конференции преподавателей и аспирантов, отв. pед. В. Мокиенко, С.-Петербург 2001, с. 50-53.

12. Фразеология и межъязыковая омонимия [w:] Słowo. Tekst. Czas. Materiały VI Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Nowa frazeologia w nowej Europie” (Szczecin 6-7 września 2001 r., Greifswald 8-9 września 2001 r.), pod red. M. Aleksiejenki, W. Mokijenki, H. Waltera, Szczecin-Greifswald 2002, s. 394-399.

13. Межъязыковая омонимия как лексикографическая проблема. (Содержание и принципы построения русско-польского словаря межъязыковых омонимов) [w:] Jazykovědná rusistika na počátku nového tisíciletí, red. J. Gazda, Brno 2002, s. 144-155.

14. Русско-польская межъязыковая омонимия в сфере фразеологии, Žmogus ir žodis 6. Svetimosios kalbos. Mokslo darbai. – Vilnius 2004, t. 6, Nr 3, s. 15-20.

15. Русско-польская субстандартная лексика как источник межъязыковой омонимии, [w:] Wyraz i zdanie w językach słowiańskich. 5. Opis, konfrontacja, przekład, red. Michał Sarnowski i Włodzimierz Wysoczański, Wrocław 2005, s. 155-160.

16. Лексикографическое описание как метод изучения межъязыковой омонимии, [w:] Материалы XXXIV Международной филологической конференции, выпуск 18, Славянское языкознание, 14-19 марта 2005 г., С.-Петербург 2005, с. 19-29.

17. Типы семантических отношений в сфере руско-польской межъязыковой омонимии, Žmogus ir žodis 7. Svetimosios kalbos. Mokslo darbai. T. 7, Nr 3. Vilnius 2005, s. 48-55.

18. Cубстандартная межъязыковая омонимия как объект лексикографирования, [w:] Слово в словаре и в дискурсе, Сб. научных статей к 50-летию Харри Вальтера, Москва 2006, s. 638-642.

19. О соотношении формальных признаков внутриязыковых и межъязыковых омонимов (на материале русского и польского языков) [w:] Nomen set omen. Zeichen und An-Zeichen in den slawischen Sprachen. Festschrift für Manfred Niemeyer zum 60. Geburstag, Greifswald 2007, s. 90-95.

20. Субстандартная фразеологшия как источник русско-польской межъязыковой омонимии, Русистика и компаративистика, вып. IV, Вильнюс-Москва 2009, с. 159-166.

21. Словообразовательные характеристики русско-польских межъязыковых омонимов в лингводидактическом аспекте [w:] Русская речь в современных парадигмах лингвистики: Материалы Международной научной конференции (Псков, 22-24 апреля 2010 года). Т. I / Под ред. Н.В. Большаковой, Л.Я. Костючук, Т.Г. Никити­ной, Л.М. Попковой. –  Псков: ПГПУ, 2010. –  276 с.

22. Русско-польская межъязыковая омонимия в жаргонной фразеологии, [w:] Фразеология, познание и культура: сб. докл. 2-й Междунар. науч. конф. Ф 82 (Белгород, 7-9 сентября 2010 года): в 2 т. / отв. ред. проф. Н.Ф. Алефиренко. – Белгород: Изд-во БелГУ, 2010. – Т. 2. Дискурсивные и дидактические проблемы фразеологии, с. 236-240.

23. Глагольные русско-польские паронимы: структурные типы. [w:] Современная филология в международном пространстве языка и культуры: Материалы Международной научно-практической интернет-конференции (Астраханский государственный университет, 21 сентября 2010 г. – 20 января 2011 г.) / Сост. М. Л. Хохлина, Астрахань 2011б с. 171-173.

24. Русско-польские семантические сближения в сфере субстандартной фразеологии [w:] AN UARI DE FILOLOGIA. LLENGÜES I LITERATURES MODERNES (Anu.Filol.Lleng.Lit.Mod.) 2/2012, Barcelona 2012, s. 37-43, ISSN: 2014-1394.

24. Русско-польские субстандартные лексические и фразеологические параллели.[w:] Neofilologia na progu XXI wieku – język, literatura i kultura, Przasnysz 20-21.04.2013 r.

25. Rosyjsko-polska homonimia międzyjęzykowa jako problem leksykograficzny, w:] AN UARI DE FILOLOGIA. LLENGÜES I LITERATURES MODERNES (Anu.Filol.Lleng.Lit.Mod.) 4/2014, Barcelona 2014, s. 53-66. Współautor: K. Bałaban

językoznawczyni, starszy wykładowca w Katedrze Komunikacji Językowej Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.

Zajmuje się badaniem najnowszych zjawisk językowych i komunikacyjnych we współczesnych mediach. Specjalizuje się w zakresie kreatywnej komunikacji marketingowej, architektury informacji, poetyki tekstów interaktywnych, retoryki reklamowej oraz języka wystąpień publicznych.

Jako doświadczony dydaktyk od lat koordynuje realizację kreatywnych projektów studenckich  dotyczących stosowania nowoczesnych narzędzi komunikacji interaktywnej w obszarze social media, a także dziennikarstwa internetowego i multimedialnego.

Pełni funkcję redaktora językowego czasopisma naukowego "Językoznawstwo".

Od kilku lat jest współredaktorką serii wydawniczej pt.: „Idee, wartości, słowa”.

dr nauk humanistycznych, adiunkt AHE w Łodzi, absolwent Uniwersytetu Łódzkiego (kierunek filologia polska i kulturoznawstwo); literaturoznawca, teatrolog, instruktor teatralny.

Nauka to dla mnie ważna sfera mojej pracy zawodowej. Od lat moje zainteresowania naukowe związane są z literaturą współczesną: poezją i prozą, a także dramatem i teatrem polskim i światowym.

Wyrazem moich teatrologicznych i literaturoznawczych pasji jest aktywność naukowa:

Zamknięty w kręgu własnej osobowości (Szkic o poezji Władysława Sebyły), „Rocznik Wieluński”, t. I, 2001.

W poszukiwaniu nowej formy. O próbach dramatycznych Józefa Czechowicza, , [w: ] Teatr wielki, mniejszy i codzienny. Studia pod red. P. Kowalskiego, Opole 2002, s. 149-162.

Reklama telewizyjna i jej warsztat. Scenariusz lekcji [w:] Aspekty kultury współczesnej. Analizy i interpretacje wybranych zjawisk, red. Beata Lisowska, Łódź 2011, Wydawnictwo Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, s. 81- 85.

Recenzja “Colloquia Ethnologica” T. II. Między historią a antropologią, czyli słów kilka o tomie „Atena i Arachne, która z nich piękniej tkaninę wyszywa. Historia i antropologia”, „Rocznik Wieluński”, t. 12, 2012.

Lokalnośc i peryferie w powieści Taksim Andrzeja Stasiuka, „Zeszyty Etnologii Wrocławskiej”, 2012/2(17), s. 139-145.

Regionalista – to brzmi dumnie! Uwag kilka o książce „Kim jesteś, regionalisto? Sylwetki, opinie, diagnozy”, „Rocznik Wieluński”, t. 13, 2013.

Najbardziej lubię prowadzić zajęcia z literatury i kultury współczesnej. Fascynuje mnie najnowsza proza polska i powszechna oraz jej konteksty. Swoim zamiłowaniem do literatury wszystkich epok oraz teatru i dramatu próbuję zarażać studentów podczas takich zajęć, jak Historia literatury polskiej, Polska literatura najnowsza, Europejska i pozaeuropejska literatura powszechna XX wieku, Kultura literacka i teatralna, Analiza dzieła literackiego, Wiedza o teatrze i dramacie współczesnym. Cenię sobie dyskusję ze studentami, dlatego lubię prowadzić ćwiczenia, zajęcia warsztatowe i seminaryjne.

Mam wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu zajęć ze studentami przygotowującymi swe prace dyplomowe (licencjackie i magisterskie). Od lat wykorzystuję w swej pracy metodę projektów.

Jeśli coś organizuję, najważniejsza jest rzetelność, fachowość i pasja. Chętnie angażuję się w działalność redakcyjną i organizacyjną (redakcja „Literaturoznawstwa”, praca nad redakcją „Kurtyny”, „Głosu Akademii”). Zawsze zachęcam studentów do rozwijania swych talentów twórczych, czego efektem są wydawnictwa studenckie, np. tomiki poezji.

W pracy ze studentami największą przyjemność sprawia mi kontakt z młodymi ludźmi pełnymi pasji, kreatywnymi i gotowymi do podejmowania ciekawych wyzwań.

Z życiu najważniejsze dla mnie jest, by być uczciwym człowiekiem, potrzebnym innym. Lubię swoją pracę i spędzanie czasu z rodziną. Naszą wspólną pasją jest podróżowanie. Uwielbiam dobrą literaturę najnowszą, malarstwo i kontakt z naturą.

Doktor nauk humanistycznych w zakresie literatury światowej (2003), docent w zakresie literaturoznawstwa (2008).    
W latach 2010  — 2022 kierownik Katedry Filologii Polskiej Grodzieńskiego Państwowego Uniwersytetu imienia Janka Kupały, sekretarz naukowy senatu tej uczelni (2008 — 2010), założyciel Centrum Języka, Literatury i Kultury Polskiej (2013). W latach 2022 — 2023 profesor Katedry Filologii Słowianskiej Uniwersytetu Łódzkiego, od 2023 roku związany z Akademią Humanistyczno-Ekonomiczną w Łodzi.
Doświadczenie dydaktyczne obejmuje ponad 50 wykładanych przedmiotów. Promotor ponad 70 prac magisterskich z filologii polskiej, metodyki, filologii angielskiej.
Organizator 14 międzynarodowych konferencji naukowych, redaktor tomów pokonferencyjnych, członek komitetów redakcyjnych międzynarodowych czasopism, kierownik międzynarodowych projektów badawczych.
Autor 53 prac naukowych i dydaktycznych, ponad 200 recenzji w zakresie literaturoznawstwa, językoznawstwa, metodyki wykładania języka i literatury.

Obecnie jego zainteresowania naukowe dotyczą tłumaczeń tekstów biblijnych.

Doktor nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa (2006). Znawczyni zagadnień językowych u dzieci. Zajmowała się redakcją i koordynacją katalogów i czasopism, również w języku angielskim, np.: Superorganizm. Awangarda i doświadczenie przyrody, Ćwiczenia w autonomii. Tamás Kaszás we współpracy z Anikó Loránt (ex-artists' collective), Związki rozwiązki, Otwieram świątynię pamięci. Zbiory Czartoryskich a narodziny idei muzeum w Polsce, Maurycy Gottlieb. W poszukiwaniu tożsamości, „Acta Geographica Lodziensia”. W AHE w Łodzi prowadzi zajęcia dydaktyczne z zakresu, m.in.: Edukacji muzealnej, Technik oddziaływania słownego i pozasłownego, Estetyki i etyki komunikacji, Warsztatu naukowego polonisty.

Dr Inesa Kuryan ukończyła Białoruski Uniwersytet Państwowy (BGU, Mińsk) w 1986 roku. Obroniła doktorat w dyscyplinie językoznawstwo, specjalność językoznawstwo historyczne i językoznawstwo słowiańskie w 1999 roku. Po ukończeniu uniwersytetu przez trzy lata pracowała jako tłumaczka języka polskiego, a po 1989 roku jako wykładowca katedry Językoznawstwa Teoretycznego i Słowiańskiego na Wydziale Filologicznym BGU. Od 1998 do 2021 roku pracowała jako wykładowca języka polskiego w Instytucie Polskim w Mińsku. Po 2000 roku była starszym pracownikiem naukowym Narodowej Akademii Nauk Białorusi, w Instytucie Językoznawstwa. W 2010 roku została dyrektorem naukowo-badawczego i kulturalno-edukacyjnego Centrum Polonoznawczego „Studia-Movia”, pełniąc tę funkcję do dziś. W 2022 roku ukończyła studia podyplomowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach z zakresu nauczania języka polskiego jako języka obcego.
Dr Kuryan ma znaczne doświadczenia naukowe i badawcze. Brała udział i kierowała kilkoma projektami naukowymi wspólnie z polskimi kolegami oraz instytucjami, takimi jak: Instytut Książki w Krakowie, Instytut Literatury im. A. Mickiewicza, Ambasada RP w Mińsku. Odbyła uniwersytecki staż naukowy w Lublanie w Słowenii (1995 roku, 2 miesiące), otrzymała też Stypendium Ministerstwa Kultury i Sportu Słowenii; była słuchaczką Międzynarodowej Szkoły Humanistycznej w Ośrodku Badań nad Tradycją Antyczną na Uniwersytecie Warszawskim (1996–1998), stypendystką Kasy Mianowskiego (2000), uczestniczką szkoły tłumaczy literatury polskiej „Translatorium” (Warszawa, Wrocław, 2000–2003), stypendystką Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP „Gaude Polonia” dla tłumaczy (2006), stypendystką Willi Decjusza w Krakowie (2008), uczestniczką stażu dla tłumaczy literatury słoweńskiej (Lublana, sierpień–wrzesień, 2021), ostatnio jest stypendystką NAWA (Polska), „Solidarni z naukowcami” (luty–lipiec 2022).
Prowadziła regularne seminaria metodyczne dla polonistów w Mińsku, pisała artykuły w prasie ojczystej i polskiej – „Głos znad Niemna”, „Słowo Ojczyste”, do czasopisma w Lublinie „Kultura Enter” (cztery artykuły, ostatni w styczniu 2022). Na Białorusi jest autorką haseł w Encyklopedii Białoruskiej, Słowniku Etymologicznym Języka Białoruskiego, artykułów o polskiej poezji dla czasopism młodzieżowych „Pierszacwiet”, „Riukzaczok”. Zarejestrowała w 2016 roku almanach dla tłumaczy „Pierakładnickaje Atelier” w Mińsku.
Inesa Kuryan jest jedną z najwybitniejszych tłumaczek literatury polskiej na język białoruski. Jest pomysłodawczynią i organizatorką wielu wydarzeń, mających na celu popularyzację języka polskiego i literatury polskiej na Białorusi. Tłumaczyła na język białoruski m.in. wierszowane bajki polskie, poezję dziecięcą i awangardową, wiersze Zbigniewa Herberta, Wisławy Szymborskiej czy Bolesława Leśmiana. Jest redaktorką naukową oraz współautorką przekładu Dziadów i Sonetów krymskich Adama Mickiewicza, a także autorką przekładu Kariery Nikodema Dyzmy Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Organizatorka i kierowniczka Laboratorium Przekładu Literackiego w Mińsku.
Otrzymała wyróżnienie naukowe w 2010 roku – I. Nagroda Ambasady RP w Mińsku za pracę naukową literaturoznawczą o polskim poecie Józefie Czechowiczu (publikacja w lubelskim czasopiśmie Bramy Grodzkiej – Teatru NN „Scriptories”, nr 37, a w 2019 roku dostała honorową Nagrodę Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP – Medal „Zasłużona dla Kultury Polskiej”.
Dr Inesa Kuryan brała udział w wielu konferencjach naukowych w kraju ojczystym i za granicą. Była uczestniczką Międzynarodowego Kongresu Slawistów w Lublanie (2003), Międzynarodowego Kongresu Białorutenistów w Mińsku (kilkakrotnie), Międzynarodowego Kongresu Polonistów (Katowice 2016, Wrocław 2021), Międzynarodowego Kongresu Badaczy Białorusi (kilkakrotnie jako kierownik literaturoznawczego panelu polsko-białoruskiego, 2015–2021), Międzynarodowego Sympozjum Obdobje (kilkakrotnie, Lublana, Słowenia).

Ostatnio była referentem na następujących konferencjach:
1. W Uniwersytecie Warszawskim, w marcu 2019 oraz czerwcu 2022 r., katedra białorutenistyki, Międzynarodowa konferencja naukowa „Język, literatura i kultura Białorusi” (referat Współczesna reinterpretacja XIX-wiecznego dramatu polskiego i białoruskiego).
2. W Uniwersytecie Jagiellońskim (Kraków) w maju 2022 r.; Wydział Polonistyki, Koło Naukowe Romantyzmu, ogólnopolska konferencja „Mickiewicz student, studenci Mickiewicza, Mickiewiczowi – studenci” (referat Mickiewicz we współczesnym świecie białoruskim).
3. W Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi w maju 2022 r., Wydział Humanistyczny, Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Lingwokulturologia w glottodydaktyce i badaniach językoznawczych” (referat Ці можна ўявіць, што палякі – не славяне, а Міцкевіч – не беларус?).
4. W Instytucie Sztuki PAN w Warszawie w czerwcu 2022 r., Jubileuszowa konferencja naukowa „Polski Moliere”.
5. W Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu w czerwcu 2022 r., Wydział Historyczny, I Sympozjum Naukowe „Eurodokumenty – samoświadectwa – teksty autobiograficzne. Praktyka i teoria” (referat Powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza jako teksty autobiograficzne: uzupełnienie życiorysu oraz kompleksu ideowego autora).

Napisała około 50 publikacji w wydaniach naukowych i materiałach pokonferencyjnych, również w polskich czasopismach literackich i kulturowych. Wśród najważniejszych publikacji są autorskie monografie:
1. Antologia polskiej poezji dziecięcej Kolorowa krowa (ze słownikiem tematycznym), Mińsk, 2007 (ISBN 978-985-6800-43-9).
2. Monografia z faksymile tekstów Drukopisy – Wielka Improwizacja (o białoruskiej awangardzie poetyckiej), Mińsk, 2008. (ISBN 978-985-6906- 15-5).
3.Przekład powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza Kariery Nikodema Dyzmy wraz z obszernym komentarzem naukowym (70 stron komentarza), Mińsk, 2017 (ISBN 978-985-7168-65-1).
4. Podręcznik języka polskiego Grafika. Ortografia, Wymowa, Mińsk, 2018. (ISBN 978-985-7224-41-8).
5.  Podręcznik Praktyczny kurs języka słoweńskiego, Mińsk, 2020. (ISBN 978-985-8800-90-1).

Od wielu lat bada obszar językowych i literackich kontaktów polsko-białoruskich, czego efektem są jej autorskie publikacje:
1.  Этымалогія і кантэкстуальнае разуменне лексемы „urok” у перакладах IV часткі “Дзядоў” А.Міцкевіча // Słowo. Tekst. Czas III. – Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 1999. – S. 192-198.
2.Назіранні над лексікай віленскіх польскіх гаворак // Паланістыка (часопіс паланійных даследванняў). – Мн.: Instytut Polski, 2000 – № 3. – 14 с. – С. 98-107.
3. Паэма А. Міцкевіча “Дзяды”: праблема адэкватнасці яе беларускага перакладу (у суаўтарстве з Мыцько С.) // Весці Акадэміі Навук. – 2002. – № 4. – C. 91-100.
4. Беларуска-польскае моўнае памежжа. Праблема навуковага падыходу (пленарны даклад) // Acta Albarutenica, – Мн., 2005. – С. 17-21.
5. Jeździłam łodzią po Słobódce // „Scriptores”. – nr 37 (Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN”) do 70. rocznicy śmierci Józefa Czechowicza. – Lublin, 2009. – s. 74-104.
6. Charakterystyka idiolektów języka polskiego, [w:] Brasławszczyzna. Pamięć i współczesność. Tom I. Historia regionu. Charakterystyka socjolingwistyczna. Świadectwa mieszkańców, pod red. Elżbiety Smułkowej, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2011, s. 172–183.
7. Kresy na miarę wielkich poetów, [w:] Miłosz – Czechowicz: Lektury paralelne, pod red. Andrzeja Tyszczyka, Urszuli Wiezorek, Aleksandry Zińczuk, Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN”, Instytut Filologii Polskiej KUL, Lublin 2011, s. 96–107.
8. Powierzchowna interpretacja Historii Gombrowicza // Kongres Tłumaczy Gombrowicza (Wsola-Radom (Polska) – Vence (Francja), październik 2019) wersja internetowa: muzeumgombrowicza.pl.
9.  Ці можна ўявіць, што палякі – не славяне, а Міцкевіч – не беларус?, [w:] Lingwokulturologia w glottodydaktyce i badaniach językoznawczych, Łódź: AHE, 2021, s.161-170.

Dorobek dr Inesy Kuryan został opisany w Światowej Encyklopedii Polonistów (NAWA): https://swiatowaencyklopediapolonistow.pl/inesa-kuryan

Kulturoznawca, antropolog, teoretyk i socjolog kultury, adiunkt w Katedrze Literaturoznawstwa Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi; kierownik Programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za rok 2015 - Dziedzictwo kulturowe - Kultura ludowa i tradycyjna, nr zadania 03310/16.
Tytuł zadania: Słowo i obrazowanie. Ludowy wizerunek Chrystusa.
Autor licznych prac naukowych, redaktor monografii i tomów zbiorowych, uczestnik i organizator ogólnopolskich i międzynarodowych konferencji naukowych.

Zainteresowania naukowe:

• Apokryficzność i kanoniczność w kulturze.
• Antropologia współczesności.
• Pamięć jako kategoria kulturowa i poznawcza.
• Religijność ludowa.
• Muzealnictwo i wystawiennictwo.

Aktywność dydaktyczna:

• Historia kultury
• Socjologia kultury
• Teoria kultury
• Antropologia kultury
• Dyskurs międzykulturowy
• Instytucje i organizacje kultury
• Seminarium dyplomowe (kulturoznawstwo)

Wykaz publikacji po 2011 roku

1. J. Eichstaedt, Kolekcje, wystawy i muzea. Scenariusz lekcji muzealnej, [w:] red. B. Lisowska, Aspekty kultury współczesnej. Analizy i interpretacje wybranych zjawisk, Wydawnictwo Akademii Humanistyczno Ekonomicznej w Łodzi, Łódź 2011, s. 11-18.
2. J. Eichstaedt, Spotkania, reinterpretacje, fragmenty. Wstęp, [w:] red., J. Eichstaedt, K. Piątkowski, Atena i Arachne, która z nich piękniej tkaninę wyplata. Historia i antropologia, Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie Oddział Muzeum Ziemi Wieluńskiej, Wieluń 2012, s. 13-15.
3. J. Eichstaedt, Pamięć, tradycja i historia w perspektywie semiotyki tartuskiej, [w:] red., J. Eichstaedt, K. Piątkowski, Atena i Arachne, która z nich piękniej tkaninę wyplata. Historia i antropologia, Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie Oddział Muzeum Ziemi Wieluńskiej, Wieluń 2012, s. 135-147.
4. J. Eichstaedt, Wyobrażenie Matki Boskiej w Misterium Męki Pańskiej w Praszce, [w:] red. T. Spychała, Wizerunki Matki Bożej na ziemi wieluńskiej, Muzeum Ziemi Wieluńskiej, Wieluń 2012, s. 79-94.
5. J. Eichstaedt, Istnienie regionu. Przykład województwa łódzkiego, „Zeszyty Etnologii Wrocławskiej”, nr 2(17), 2012, s. 139-145.

6. J. Eichstaedt, Antropologia dla muzeum. Muzeum dla antropologii, [w:] red. Andrzej Białkowski, Izabela Majchrowska, Konferencja dyrektorów i kustoszy muzeów regionalnych z województwa łódzkiego, Łódzki Dom Kultury, Łódź 2013, s. 33-40.
7. J. Eichstaedt, Ludowy wizerunek Chrystusa. Topos obecności, [w:] red. Wojciech Łysiak, Sapere aǔso. Księga pamiątkowa poświęcona dyrektorowi Muzeum Pomorza Środkowego, Mieczysławowi Jaroszewiczowi, Poznań 2013, s. 431-443.
8. J. Eichstaedt, Dwór w Ożarowie, [w:] red. Jan Książek, Cenne i ciekawe z kolekcji Muzeum Ziemi Wieluńskiej, Muzeum Ziemi Wieluńskiej, Wieluń-Ożarów 2014, s. 33-37, 40-47.
9. J. Eichstaedt, Małe miasto i wielka historia, [w:] red. Ewa Nowina-Sroczyńska i Tomasz Siemiński, Małe miasta w czasach płynnej nowoczesności, Muzeum Zachodniokaszubskie w Bytowie, Bytów 2014, s. 121-132.

Udział w konferencjach naukowych:

1. J. Eichstaedt, Ale czy to na pewno jest prawdziwe? O formach przedstawiania przeszłości w muzeach wnętrz, referat wygłoszony na konferencji „Dzieła, twórcy, odbiorcy. Sztuka we współczesnych systemach kulturowych”, Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UAM w Poznaniu, Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Poznań 24-25 marca 2011.
2. J. Eichstaedt, Wizerunki matki Boskiej w Misterium Męki Pańskiej w Praszce, referat wygłoszony na konferencji „Kult Matki Bożej na ziemi wieluńskiej”, Muzeum Ziemi Wieluńskiej, Wieluń 25 kwietnia 2012 r.
3. J. Eichstaedt, Strój dworski i strój ludowy, referat wygłoszony na konferencji „620 - lecie nadania praw miejskich Praszce”, Muzeum w Praszce, Praszka, 7 maja 2012 r.
4. J. Eichstaedt, Istnienie regionu. Przykład województwa łódzkiego, referat wygłoszony na konferencji Colloquia Ethnologica, „Lokalność i regionalizm we współczesnych kontekstach społeczno - kulturowych”, Uniwersytet Wrocławski, Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie, Ożarów. 24 maja 2012 roku
5. J. Eichstaedt, Antropologia dla muzeum. Muzeum dla antropologii, referat wygłoszony na konferencji „Rola muzeum regionalnego w społeczności lokalnej”, Łódzki Dom Kultury, Sulejów, 13-14 grudnia 2012 roku.
6.  J. Eichstaedt, Muzeum a uczestnictwo w kulturze, referat wygłoszony na konferencji „Zarządzanie strategiczne w muzeum”, Łódzki Dom Kultury, Łódź 2013, s. 33-40.
7. J. Eichstaedt, Ludowy wizerunek Chrystusa. Topos obecności, [w:] red. Wojciech Łysiak, Sapere aǔso. Księga pamiątkowa poświęcona dyrektorowi Muzeum Pomorza Środkowego, Mieczysławowi Jaroszewiczowi, Poznań 2013, s. 431-443.
8. J. Eichstaedt, Dwór w Ożarowie, [w:] red. Jan Książek, Cenne i ciekawe z kolekcji Muzeum Ziemi Wieluńskiej, Muzeum Ziemi Wieluńskiej, Wieluń-Ożarów 2014, s. 33-37, 40-47.
9. J. Eichstaedt, Małe miasto i wielka historia, [w:] red. Ewa Nowina-Sroczyńska i Tomasz Siemiński, Małe miasta w czasach płynnej nowoczesności, Muzeum Zachodniokaszubskie w Bytowie, Bytów 2014, s. 121-132.
10. J. Eichstaedt, Od historii lokalnych do transkulturowości, referat wygłoszony na Kongresie kultury małych i średnich miast. Edycja 1. Czytelnictwo, Narodowe Centrum Kultury, Radomsko 14-15 października 2014 roku.
11. J. Eichstaedt, Polityka regionalna a prawo do kultury, referat wygłoszony na ogólnopolskiej konferencji naukowej pt. Ochrona praw człowieka w Polsce i na świecie w XXI wieku, Karpackie Towarzystwo Naukowe i Oświatowe w Krośnie, Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi, Krosno 11 lutego 2015 roku.

Prace redakcyjne:

Atena i Arachne, która z nich piękniej tkaninę wyplata. Historia i antropologia, red. J. Eichstaedt, K. Piątkowski, Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie Oddział Muzeum Ziemi Wieluńskiej, Wieluń 2012.

Sekretarz naukowy konferencji:

1. Colloquia Ethnologica, konferencja „Lokalność i regionalizm we współczesnych kontekstach społeczno - kulturowych”, Uniwersytet Wrocławski, Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie, Ożarów. 24 maja 2012 roku
2. Colloquia Ethnologica, międzynarodowa konferencja „Regionalizm i wielokulturowość”, Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UAM w Poznaniu, Katedra Manažmentu Kultúry a Turizmu UKF v Nitre, Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ w Krakowie, Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie Oddział Muzeum Ziemi Wieluńskiej, Ożarów 27-28 maja 2013 roku.

Od 2016 roku jako doktorantka w Katedrze Socjologii Polityki i Moralności na UŁ opublikowała 1 monografię pod jej współredakcją oraz 16 artykułów w monografiach i czasopismach naukowych. Ponadto wzięła udział w 19 konferencjach naukowych, gdzie przedstawiałam referaty z zakresu socjologii: ciała, pracy, kultury i płci. Temat jej pracy doktorskiej to „Postrzeganie osób z nadmierną masą ciała na polskim rynku pracy”. Na AHE wykłada przedmioty związane z socjologią i metodologią badań. Jest też trenerką umiejętności interpersonalnych w Centrum Kreatywności i Przedsiębiorczości.

1. Miasto pracujących kobiet, red. I. Desperak, M. Krogulec, Łódź 2020.
2. Łódzki ośrodek badań nad pracą kobiet, [w:] Miasto pracujących kobiet, red. I. Desperak, M. Krogulec, Łódź 2020 (z I. Desperak).
3. People with excess body weight and weight discrimination in the labour market, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica”, (74), 27–38.
4.Badania, herstoria i praca kobiet – od PRL do dziś. Szkic do historii socjologii pracy kobiet, „Górnośląskie Studia Socjologiczne. Seria Nowa”, t. 11/2020, s. 151–161 (z I. Desperak).
5. Uwięzione pomiędzy „zaakceptuj siebie” a „zmień się” – o współczesnym kontrolowaniu ciała, [w:] Człowiek. Humanoidalny, humanistyczny, czy humanitarny?, red. B. Kuklińska, M. Gudowska, Lublin 2020, s. 105–116.
6. Modelki w rozmiarze „zero” vs. modelki XXL – zapowiedź końca kultury slim/fit, „Forum oświatowe”, t. 31 nr 1(61)/2019, s. 135–154.
7. Zmieniające się role społeczne kobiet a ubiór kobiecy od początku XX wieku do czasów współczesnych, [w:] Między czasem a bezczasem, red. B. Kuklińska, M. Gudowska, Lublin 2019, s. 219–234.
8. Kobiety na polskim rynku pracy – współczesne tendencje, „Humanizacja Pracy”, nr 3/2018, s. 9–24.
9.Fotografia „post mortem” kiedyś i dziś – o kulturowej zmianie podejścia do portretów pośmiertnych, [w:] Przekraczanie granic. Triumf wyobraźni, red. B. Kuklińska, M. Gudowska, A. Gudowski, Lublin 2018, s. 171–182.
10.Ekshibicjonizm w rzeczywistości wirtualnej – o kulturze transparencji na portalu Facebook, [w:] Wartości i nowoczesność w strategii odpowiedzialnego rozwoju, red. S. Partycki, R. Sobiecki, Lublin 2017, s. 318–327.

Z wykształcenia: filolog, polonista, literaturoznawca, edytor tekstów XIX-wiecznych. Absolwent Wydziału Filologicznego UŁ, doktor nauk humanistycznych, edytor literatury XIX wieku. Współpracował m.in. z Teatrem Nowym im. K. Dejmka w Łodzi i Uniwersytetem Łódzkim. Koordynator konkursów grantowych, współwydawca czasopism naukowych, magazynu kulturalnego oraz monografii pokonferencyjnych. Opracował kurs „Okultura” dla studentów AHE (dla naboru 2022/2023 i późniejszych). 2017–2018 – przygotowanie oraz prowadził cykl warsztatów kreatywnego pisania oraz wykładów o literaturze najnowszej dla Poleskiego Ośrodka Sztuki w Łodzi w ramach działań popularyzujących naukę.

Wybrane publikacje:
1. C. Norwid, „Vade-mecum”. Transliteracja autografu, oprac. i wstęp M. Grabowski, Łódź 2018 (projekt realizowany w ramach dotacji MNiSW dla młodych naukowców służącej przeprowadzeniu prac badawczych lub rozwojowych).
2. Przestrzenie meta-fizyczne w ostatnich utworach Norwida, [w:] Norwidowski świat rzeczy: praca zbiorowa, Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2018, s. 503–523.
3. Norwid (ponownie) odkryty : o postawie autora "Rzeczy o wolności słowa" wobec nowoczesności, Przegląd Humanistyczny (Warszawa, 1957). R. 61, nr 4 (2017), s. 29–38.

Dr nauk humanistycznych w dziedzinie literaturoznawstwa, wykładowczyni, animatorka kultury i krytyczka literacka, kierowniczka Biblioteki Wolność. Prowadzi na FB blog literacki „Propsiki”.

1. N. Królikowska, Eksperyment w prozie Zofii Romanowiczowej, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, 2015.
2. N. Królikowska, L’Expérimentation dans l’œuvre de Zofia Romanowicz – la narration dans "Le Chandail Bleu", "Revue de Littérature Comparée", Paryż, 2019.
3. N. Królikowska, Zofia Romanowiczowa – lęk przed nie/wypowiedzeniem, [w: ] Literatura. Kanon. Gender. Trudne pytania, ciekawe odpowiedzi, Tom pokonferencyjny, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk, 2016.
4. N. Królikowska, Hajpuję antyk! Recenzja książki Joanny Rybowskiej "Zbożność i bezbożność w kulturze Greków", https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/2019/01/23/hajpuje-antyk/
5.N. Królikowska, Poeta nie ma lekko. Recenzja książki Przemysława Dakowicza "Lustra tradycji", https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/2019/04/08/poeta-nie-ma-lekko/
6. N. Królikowska, To się powtarza na naszych oczach… Recenzja książki Arkadiusza Morawca “Literatura polska wobec ludobojstwa”, https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/2018/08/06/88263/
7.N. Królikowska, Zośką w nos (literaturoznawczym modom)! Recenzja książki Arkadiusza Morawca “Zofia Romanowiczowa. Pisarka nie tylko emigracyjna”, https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/2017/04/06/zoska-w-nos-literaturoznawcz…
8. Natalia Królikowska, Powieść graficzna, kognitywizm i literaturoznawstwo. Recenzja książki Michała Wróblewskiego “Powieść graficzna. Studium gatunku w perspektywie kognitywistycznej”, https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/2018/03/29/85160/
9. N. Królikowska, Kamp, glamour i vintage, czyli trzy słowa o estetyce życia codziennego. Recenzja ksiazki Wioletty Kazimierskiej-Jerzyk “Kamp, glamour, vintage. Wspolczesne kategorie estetyczne”, https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/2018/07/13/kamp-glamour-i-vintage-czyli…
10. Natalia Królikowska, Opowieść o piekle. Recenzja książki Katarzyny Gajek “Doświadczenie przemocy w rodzinie. Autobiograficzne narracje kobiet”, https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/2018/07/19/opowiesc-o-piekle/

Dziekan kierunku filologia polska AHE w Łodzi.

Doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa, absolwentka Uniwersytetu Łódzkiego, filolog.

Zajmowała się kontekstami filozoficznymi twórczości polskich romantyków. Obecnie jej zainteresowania naukowe dotyczą ewolucji sposobu pojmowania wspólnoty moralnej oraz tego, jak to zjawisko jest odzwierciedlane w literaturze i popkulturze.

Zajmuje się także problematyką dezinformacji, utworzyła m.in. specjalność Fact-checking i przeciwdziałanie dezinformacji. Popularyzuje naukę, prowadzi szkolenia z prostego języka.

Szczegóły w zakładce dziekan kierunku.

Literaturoznawca – historyk i krytyk literacki, redaktor, edytor, regionalista, znawca i popularyzator e-learningu; zajmuje się badaniem metod informatycznych w edukacji, kulturą nowych technologii w kształceniu, efektywnością nauczania języka polskiego on-line,  komunikacją językową w Internecie oraz najnowszymi narzędziami e-marketingu i języka reklamy interaktywnej.

Opublikował kilkadziesiąt artykułów z zakresu literaturoznawstwa XIX i XX wieku, metodyki nauczania języka polskiego, metod informatycznych w edukacji. Jest autorem  cenionych publikacji dotyczących bibliologii cyfrowej i informatologii oraz metody projektowej w kształceniu e-learningowym.

Nauka to dla mnie wędrówka po nowych krainach człowieczej mądrości i piękna. Zajmuję się takimi obszarami badawczymi, jak:

• literatura XIX i XX w.,
• e-learning,
• regionalizm w literaturze i kulturze,
• metodyka nauczania języka polskiego,
• kultura żywego słowa i stylistyka,
• komunikacja językowa w Internecie,
• e-marketing.

Oto wybór moich publikacji:

1. Antygona w nowej szkole, „Język Polski w Gimnazjum” 2007/2008, nr 2, s. 7–19.
2. Arkadyjska Litwa w dziełach Miłosza. Wokół „Doliny Issy”, „Język Polski w Liceum” 2011/2012, nr 1, s. 7–31.
3. Czytanie bogów, „Język Polski w Gimnazjum” 2007/2008, nr 1, s. 67–77.
4. Dowcipny Bobkowski, „Arterie” 2016, nr 22, s. 66–70.
5. „Dziady” w służbie zagłaskanej historii, „Język Polski w Liceum” 2008/2009, nr 2, s. 19–28.
6. E-learning w kształceniu studentów zarządzania (na przykładzie Polskiego Uniwersytetu Wirtualnego), „Rola Informatyki w Naukach Ekonomicznych i Społecznych” 2009, z. 2, s. 185–200.
7. Gołąb w twórczości Adama Mickiewicza, „Litteraria” 2004, s. 17–28.
8. Historyja doruchowskich czarownic, Ostrzeszów 2008, ss. 56.
9. Kochanowski jako twórca i mistrz polszczyzny, „Język Polski w Gimnazjum” 2007/2008, nr 4, s. 17–25.
10. Kulturowa semantyka motywu zwierząt, „Teksty Drugie” 2011, nr 3, s. 238–252.
11. Legendy i podania regionalne w szkole podstawowej, „Język Polski w Szkole Podstawowej” 2007/2008, nr 2, s. 7–14.
12. Lekcje w służbie wartości, „Język Polski w Gimnazjum” 2008/2009, nr 3, s. 7–16.
13. „Makbet” dla humanistów, „Język Polski w Liceum” 2007/2008, nr 2, s. 37–46.
14. Media też są szkołą, „Język Polski w Liceum” 2008/2009, nr 4, s. 9–16.
15. Metoda projektowa w kształceniu e-learningowym — pożytki i zagrożenia, [w:] Technologie informacyjne w warsztacie nauczyciela, red. J. Migdałek, W. Folta, Kraków 2010, s. 159–168.
16. Metoda projektowa w kształceniu e-learningowym, „Zarządzanie Innowacyjne w Gospodarce i Biznesie” 2009, nr 1, s. 59–69.
17. Oświeceniowy patriotyzm i „Hymn” Krasickiego w szkolnym otoczeniu, „Język Polski w Liceum” 2007/2008, nr 4, s. 16–26.
18. Polemika wokół kruka i orła w „Dziadach” Adama Mickiewicza, „Język Polski w Liceum” 2009/2010, nr 1, s. 44–53.
19. Poradnik dla projektujących kursy e-learningowe, KOWEZiU, Warszawa 2012, ss. 98.
20. Romantyczne i nieromantyczne słowiki w twórczości Adama Mickiewicza, „Litteraria” 2001, t. 32, s. 27–38.
21. Rozumienie tekstu czytanego na poziomie edukacji wczesnoszkolnej, [w:] W poszukiwaniu metodologicznych fundamentów współczesnej pedagogiki, red. B. J. Grzyb, A. Łacina-Łanowski, M. Wasilewski, Łódź 2013, s. 141–150.
22. Stanisław Czernik. Człowiek i pisarz, Ostrzeszów 2009, ss. 208.
23. Symbolika orła w twórczości Mickiewicza, „Litteraria” 2002, t. 33, s. 15–43.
24. „Śmierć urzędnika” Czechowa – realizm komunikacji, „Język Polski w Gimnazjum”, 2008/2009, nr 2, s. 7–14.
25. Świadomość przyrodnicza Adama Mickiewicza, „Literaturoznawstwo” 2010, nr 1, s. 5–16.
26. „Świętoszek” – postacie i teatr, „Język Polski w Liceum” 2007/2008, nr 3, s. 7–16.
27. Traktat o wypaczonej władzy. „Jądro ciemności” Józefa Conrada, „Język Polski w Liceum” 2008/2009, nr 3, s. 61–69.
28. Werter zabił za jeden punkt, maturzysta potrzebuje ich znacznie więcej, „Język Polski w Liceum” 2006/2007, nr 4, s. 89–100.
29. Wizerunek uczelni zdalnej, [w:] Współczesne koncepcje zarządzania, red. J. Gonicka, Łódź 2008.
30. Zaproszenie do biblioteki cyfrowej, „Język Polski w Liceum” 2007/2008, nr 1, s. 89–95.

Najbardziej lubię prowadzić zajęcia z literatury najnowszej, bo jej czytanie wraz ze studentami daje zupełnie nowe światło!

Jeśli coś organizuję, najważniejsza jest zwyczajna skuteczność. Postanowiłem sobie, że filologia polska może zawędrować na platformę zdalnego nauczania. I jest tam – wraz z najlepszymi studentami świata!

W pracy ze studentami największą przyjemność sprawia mi chwila, kiedy przynoszą mi dzieła, nazwiska, idee, o których nie miałem wcześniej pojęcia…

W środowisku i pracy akademickiej najmniej lubię zbyteczną koturnowość.

Gdybym nie był nauczycielem, najpewniej zostałbym tym, kim i tak jestem: redaktorem, korektorem, fertycznym tygrysem w klatce, kucharzem, kolejarzem i ogrodnikiem.

W życiu najważniejsze jest nie zestarzeć się nigdy!

W latach 2015–2022 była studentką studiów doktoranckich na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego w zakresie literaturoznawstwa. Jej dorobek naukowy z racji na ten fakt oraz na zdobyte tytuły zawodowe z kulturoznawstwa mieści się w dyscyplinach naukowych literaturoznawstwo oraz nauki o kulturze i religii. Wykładowczyni twórczego pisania na kierunku filologia polska oraz koordynatorka ds. jakości kształcenia zdalnego AHE.

1.  Śmierć krytyka. Kultura uczestnictwa a przemiany krytyki XX i XXI wieku, red. A. Górska, E. Janiak, K. Jędrasiak, Łódź 2022.
2. Jak wyrazić siebie w języku? Przypadek szalonej Ofelii, [w:] Być w mniejszości. Być mniejszością, red. T. Kaczmarek, J. Raźny, Łódź 2019, s. 15–22.
3. Kim (według feministek) jest Antygona?, „Dyskurs” 2019, nr 27.
4. Problemy z tożsamością, czyli o recepcji „Zapisanego na ciele” Jeanette Winterson, „Dyskurs” 2019, nr 28.
5. „Absolutna amnezja” Izabeli Filipiak jako przykład powieści lesbijskiej, „Prace Literaturoznawcze” 2018, nr 6.
6. Feministyczne gry z autobiografią, „Dyskurs” 2018, nr 25.
7. „Inhabit” Janine Antoni jako metafora kobiecej twórczości, „Dyskurs” 2018, nr 26.
8.  „Arachnologie” Nancy K. Miller jako literackie ucieleśnienie teorii, [w:] Artyst(k)a: obecność i tożsamość, red. M. Popiel, K. Węgrzyn, M. Kuster, Kraków 2018.
9. Jeszcze krytyka czy już hejterstwo, czyli kilka słów o recepcji pisarstwa kobiecego, [w:] Hejterstwo. Nowa praktyka kulturowa? Geneza, przypadki, diagnozy, red. J. Dynkowska, N. Lemann, M. Wróblewski, A. Zatora, Łódź 2017, s. 119–130.
10. III Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Pytania o Inność – Inny w moich oczach, Ja w oczach Innego” (Cieszyn, 21.02.2017), udział z referatem: Lesbijka jako Inny/a.

Absolwentka Wyższej Szkoły Studiów Międzynarodowych w Łodzi, specjalność: komunikacja społeczna i mass media.
Założycielka i właścicielka firmy HETMAN PR&MEDIA RELATIONS.

• strategie komunikacji,
• media relations,
• wsparcie kryzysowe,
• kreowanie i realizacja wydarzeń medialnych,      
• wzmacniających pozytywny wizerunek organizacji,
• prowadzenie działań social media,
• biura prasowe/tworzenie materiałów prasowych,
• copywriting,
• content wideo i tekstowy,
• custom publishing

Była rzecznik prasowy Festiwalu Czterech Kultur w Łodzi.

Absolwentka kierunku administracja, specjalność administracja wymiaru sprawiedliwości, Magister prawa. Od 2018 uczestniczy w studiach doktoranckich – nauki prawne, Uniwersytet Humanistyczny SWPS Warszawa. Jest pełnomocnikiem ds. ochrony informacji niejawnej w Komendzie Powiatowej Policji w Łobzie; sądowym kuratorem społecznym przy Sądzie Rejonowym w Łobzie; współzałożycielką stowarzyszenia „Dać siłę”, gdzie oprócz zajmowania się pomocą i poradnictwem osobom doświadczającym szeroko pojętej przemocy, zajmuje się edukowaniem w zakresie przeciwdziałania tejże przemocy. Prowadzi szkolenia z ochrony informacji niejawnej i ochrony danych osobowych; zajęcia w AHE w Łodzi, w tym współautorstwo przedmiotu z zakresu wykorzystywania profilowania kryminalistycznego w pracy pisarzy.

Ma wieloletnie doświadczenie w pracy w zakresie marketingu, zarządzania, budowania strategii, wizerunku, komunikacji, organizacji eventów i Public Relations. Jest także wykładowcą akademickim. Od kilku lat prowadzi także własną firmę szkoleniową, Akademię dla biznesu, w której dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem ze środowiskiem biznesowym.